هرآنچه درباره آلودگی هوا باید بدانیم (بخش اول)
آلودگی هوا چیست؟
آلودگی هوا به انتشار آلایندهها در هوا اشاره دارد. آلایندههایی که برای سلامت انسان و کل کره زمین مضر هستند. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، آلودگی هوا هر ساله عامل مرگ حدود هفت میلیون نفر در سراسر جهان است. در حال حاضر از هر 10 انسان 9 نفر هوایی تنفس میکنند که بیش از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی برای آلایندهها است و آنهایی که در کشورهای با درآمد کم و متوسط زندگی میکنند بیشترین آسیب را متحمل میشوند. در ایالات متحده، قانون هوای پاک ، که در سال 1970 ایجاد شد، به آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) اجازه میدهد تا از سلامت عمومی با تنظیم انتشار این آلایندههای مضر هوا محافظت کند.
چه چیزی باعث آلودگی هوا میشود؟
جان واک ، مدیر پروژه هوای پاک، بخشی از برنامه آب و هوا و انرژی پاک در NRDC ، میگوید: «بیشتر آلودگی هوا ناشی از مصرف و تولید انرژی است. سوزاندن سوختهای فسیلی گازها و مواد شیمیایی را در هوا آزاد میکند. والک میگوید: «آلودگی هوا به شکل دی اکسید کربن و متان دمای زمین را افزایش میدهد. نوع دیگری از آلودگی هوا، مه دود، با گرمای افزایش یافته است و زمانی که هوا گرمتر است و تشعشعات فرابنفش بیشتری وجود دارد، ایجاد میشود.
کیم نولتون ، دانشمند ارشد و معاون مرکز علمی NRDC ، میگوید: «ما در 50 سال گذشته پیشرفتهایی در بهبود کیفیت هوا در ایالات متحده داشتهایم، به لطف قانون هوای پاک. اما تغییرات آب و هوایی در آینده رعایت استانداردهای آلودگی را که برای محافظت از سلامت طراحی شدهاند، دشوارتر خواهد کرد .
اثرات آلودگی هوا
اثرات آلودگی هوا بر بدن انسان بسته به نوع آلاینده و طول و سطح قرار گرفتن در معرض آلودگی و همچنین عوامل دیگر، از جمله خطرات سلامت فردی و اثرات تجمعی آلایندهها یا عوامل استرس زا متفاوت است.
دود و دوده
این دو نوع آلاینده شایع آلودگی هوا هستند. مه دود (گاهی اوقات به عنوان ازن سطح زمین شناخته میشود) زمانی رخ میدهد که انتشارات ناشی از احتراق سوختهای فسیلی با نور خورشید واکنش نشان میدهد. دوده (همچنین به عنوان ذرات معلق شناخته میشود) از ذرات ریز مواد شیمیایی، خاک، دود، گرد و غبار یا آلرژنها به شکل گاز یا جامد که در هوا حمل میشوند، تشکیل شده است. منابع مه دود و دوده مشابه هستند. Walke میگوید: «هر دو از اتومبیلها و کامیونها، کارخانهها، نیروگاهها، زبالهسوزها، موتورها، به طور کلی هر چیزی که سوختهای فسیلی مانند زغالسنگ، گاز یا گاز طبیعی را میسوزاند به دست میآیند.
دود میتواند چشمها و گلو را تحریک کند و همچنین به ریهها، به ویژه به ریههای کودکان، سالمندان و افرادی که در فضای باز کار میکنند یا ورزش میکنند، آسیب برساند. این برای افرادی که آسم یا آلرژی دارند حتی بدتر است: این آلایندههای اضافی میتوانند علائم آنها را تشدید کرده و حملات آسم را تحریک کنند. ریزترین ذرات معلق موجود در دوده در هوا، چه گاز یا جامد، به ویژه خطرناک هستند زیرا میتوانند به ریهها و جریان خون نفوذ کنند و برونشیت را بدتر کنند، منجر به حمله قلبی و حتی تسریع مرگ شوند.
در سال 2020، گزارشی از دانشکده بهداشت عمومی TH Chan هاروارد نشان داد که میزان مرگ و میر ناشی از کووید 19 در مناطقی با آلودگی دوده بیشتر از مناطقی است که حتی کمتر دوده وجود دارد، که نشان دهنده ارتباط بین مرگ و میر ویروس و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض ذرات ریز آلاینده است.