خشکی پوست در فصول سرد سال
خشکی پوست زمانی اتفاق میافتد که پوست رطوبت کافی را حفظ نمیکند – به عنوان مثال، به دلیل حمام کردن مکرر، استفاده از صابونهایی با ترکیبات خشن، افزایش سن یا شرایط پزشکی خاص. فصل زمستان مشکلات خاصی ایجاد میکند زیرا رطوبت هم در فضای باز و هم در داخل خانه کم است و محتوای آب اپیدرم (خارجی ترین لایه پوست) تمایل دارد سطح رطوبت اطراف آن را منعکس کند. خوشبختانه، کارهای ساده و ارزان زیادی وجود دارد که میتوانید برای از بین بردن خشکی پوست در زمستان انجام دهید، که به عنوان روتین زمستانه نیز شناخته میشود.
حفظ رطوبت در پوست
سلولهای اپیدرمی پوست را بهعنوان آرایشی در نظر بگیرید که توسط یک «چسب» غنی از لیپید به هم چسبیده است که سلولهای پوست را صاف و در جای خود نگه میدارد. وقتی چسب در اثر آسیب آفتاب، تمیز کردن بیش از حد، شستشو یا شرایط پزشکی زمینهای – یا رطوبت کم زمستان و اثرات خشککردن گرمای داخل خانه، شل میشود، . نتیجه زبری، پوسته پوسته شدن، خارش، ترک خوردن و گاهی احساس سوزش پوست است.
پوست دارای سه لایه است که هر کدام نقش مشخصی دارند. پایین ترین یا درونی ترین لایه، از چربی زیر جلدی تشکیل شده است که عایق، ذخیره انرژی و جذب ضربه را فراهم میکند. بالاتر از آن درم است که حاوی رگهای خونی، اعصاب، غدد عرق و چربی و فولیکولهای مو است. لایه بالایی اپیدرم است، سد محافظ اصلی پوست و سطحی که در آن خشک شدن رخ میدهد. این سطح شامل لایههای روی هم از سلولهایی است که دائماً در حال انتقال هستند، زیرا سلولهای زنده جوانتر از قسمت پایینتر اپیدرم بلند میشوند و در نهایت میمیرند و پس از رسیدن به سطح میافتند. این چرخه مداوم حدود یک بار در ماه پوست را کاملاً بازسازی میکند.
آناتومی پوست
مرطوبکنندههای پوست که اپیدرم را دوباره آبرسانی میکنند و رطوبت را محکم میکنند، اولین قدم برای مبارزه با خشکی پوست هستند. آنها شامل سه نوع اصلی از مواد تشکیل دهنده هستند. مرطوب کنندهها که به جذب رطوبت کمک میکنند عبارتند از: سرامیدها، گلیسیرین، سوربیتول، اسید هیالورونیک و لسیتین. مجموعه دیگری از مواد به عنوان مثال، پترولاتوم (ژله نفتی)، سیلیکون، لانولین و روغن معدنی به حفظ رطوبت در پوست کمک میکند. نرم کنندهها مانند اسیدهای لینولئیک، لینولنیک و لوریک با پر کردن فضای بین سلولهای پوست، پوست را صاف میکنند.
به طور کلی، هر چه مرطوبکننده غلیظتر و چربتر باشد، اثربخشی آن بیشتر خواهد بود. برخی از مؤثرترین (و کمهزینهترین آنها) ژلههای نفتی و روغنهای مرطوبکننده (مانند روغن معدنی) هستند که بدون مسدود کردن منافذ از هدر رفتن آب جلوگیری میکنند. از آنجایی که آنها فاقد آب هستند، بهتر است در زمانی که پوست هنوز مرطوب است بعد از حمام کردن استفاده شود تا رطوبت را مسدود کند. سایر مرطوب کنندهها به نسبتهای مختلف حاوی آب و همچنین روغن هستند. این روغنها کمتر چرب هستند و ممکن است از نظر آرایشی جذاب تر از وازلین یا روغنها باشند.
پیری و خشکی پوست
خشکی پوست با افزایش سن بسیار شایع تر میشود. حداقل 75 درصد از افراد بالای 64 سال دارای پوست خشک هستند. اغلب این اثر تجمعی قرار گرفتن در معرض نور خورشید است: آسیب ناشی از نور خورشید باعث نازک شدن پوست می شود که رطوبت را حفظ نمیکند. تولید روغنهای طبیعی در پوست نیز با افزایش سن کاهش مییابد. در زنان، این مورد ممکن است تا حدی نتیجه افت هورمونهایی باشد که غدد چربی و عرق را تحریک میکنند. آسیب پذیرترین نواحی آنهایی هستند که غدد چربی (یا چربی) کمتری دارند، مانند بازوها، پاها، دستها و غیره. مواد موجود در درم (زیر اپیدرم) که مولکولهای آب را جذب و متصل میکنند نیز با افزایش سن کاهش مییابند.
مطالعه مقاله بعدی در خصوص جلوگیری از خشکی پوست در فصول سرد سال